Abhazya’nın Eşsiz Konukseverliği

Abhazya’nın Eşsiz Konukseverliği

3 Ocak 2014
Megan Starr (*)
çev. Anıt Baba

Abhazya’ya gitmeden önce burası hakkında biraz bilgi toplamaya çalıştım. Özellikle sınırdan geçiş işlemleri ve yalnız bir kadın gezgin olarak güvenliğim konusunda endişeliydim. Ama aynı zamanda Abhaz halkı ve kültürü hakkında genel bir araştırma da yaptım. Ne var ki araştırmalarım boşa gitti.

Neden mi? Çünkü internette Abhazya hakkında İngilizce bütün bilgiler politika ve hükümet konularıyla ilgili. Yine de ben bu durumu, yani bir yere herhangi bir ön bilgi olmadan seyahat etmeyi, orası hakkında kendi özgün görüşlerimi oluşturabilmek için bir fırsat olarak gördüm.

Varır varmaz İngilizcemin Abhazya’da beni hiçbir yere götürmeyeceğini anlayarak küçük çaplı bir şok yaşadım. Yeri gelmişken belirtmeliyim ki, Rusça bilgim de bira, şarap, alkollü içkiler sipariş etmek ve “teşekkür ederim” demekten ibarettir.

Dil bariyeriyle imtihan edildikten sonra bu kez de ne kadar çok kişinin, daha ben onlara danışmadan, Sohum’a ulaşabilmem için umutsuzca bana yardımcı olmaya çalıştığını görerek ikinci bir şok daha yaşadım. İngur sınırında bindiğim otobüsün şoförü içlerinde en yardımsever olanıydı ve Abhazya’nın başkentine rahat bir yolculuk yapabilmemi sağlamak için elinden geleni yapıyordu. Otobüste benim yaşlarımdaki bir kız ise Gal’de bir tuvalet bulabilmem için (beş saattir sınırın civarında dolanıp duruyordum!) yardımcı oldu. Seyahatimin geri kalanının böyle sorunsuz gidip gitmeyeceğini ve Sohum’daki insanların da bu derece dost canlısı ve konuksever olup olmadıklarını doğrusu merak ediyordum.

Ve öyleydiler. Taksi şoförleri ve yerli halk Sohum’da kalacağım yeri bulmamda (ki pek basit bir adres değildi) bana hep yardımcı oldular. Şehirdeki ikinci günümde Nartaa restoranında bana inanılmaz lezzetli Abhaz yemekleri ısmarlayacak arkadaşlara bile sahip olmuştum. Abıstayı elle yemekte cidden zorlanmış olsam da yediklerimin hala tadı damağımda! Ardından bir bira içmek için boş bir bara gittim. Çok nazik bir çalışan bayan yanıma oturdu ve Rusça sohbet etmeyi denedi. Bu şekilde bir yere varamayacağımızı anladığında ise Pratik Rusça kitabımı eline aldı ve bu kitaptaki kalıpları karşılıklı işaret ederek bir saate yakın söyleştik. Bu, bugüne kadar yaşadığım en gerçeküstü, en sihirli gezi anılarımdan biri oldu.

Açık söylemek gerekirse, Abhazya seyahatim tamamen Abhaz halkıyla alakalıydı ve politikayla ya da hükümet işleriyle hiçbir ilgisi yoktu. Şimdi Oslo, Norveç’de (halihazırda yaşadığım yerde) Abhazya’da edindiğim ailemi özlüyorum: o otobüs şoförünü, otobüsteki o kızı, iskelede rastladığım sanatçıyı, kalacağım yeri uzun süre arayıp bulan ama bu zahmeti için ekstra para almayı ısrarla reddeden o taksi şoförünü, yanlarında kaldığım o güzel çifti, Sohum otelinde bana harita veren ve şehirde gezilecek yerleri bulmamda yardımcı olan o kızı, Nartaa restoranda İngilizce bilen ve yerel lezzetleri tatmamda bana yardımcı olan o bayan garsonu, nerede ne halde olduğumu defalarca kontrol eden ve Nartaa’da bana harika bir ziyafet çeken o arkadaşımı, deniz kıyısında bana içki ısmarlayan o tatlı çifti, meyve sebze sattığı tezgahının yanından geçerken bana sulu bir domates ikram eden o nazik tezgahtarı, özellikle bir saat boyunca işaretleşme oyunu oynayarak Pratik Rusça kitabımın yardımıyla sohbet ettiğimiz barda çalışan o kadını…     

Abhazya’dan döneli sekiz ay oldu. Ve bana hala sanki dünmüş gibi geliyor. İnsanlarla Abhazya’nın halkı hakkında konuşmaya çalıştığımda konuyu hemen Abhazya’nın yakın tarihine veya politik durumuna döndürüyorlar. Ben de konuyu hemen Abhazya’nın görkemli dağlarına, ürkütücü güzellikteki Karadeniz’e, muhteşem mutfağına, hoş içimli şarabına ve hışırtılı palmiye ağaçlarına getiriveriyorum tekrar. Ve onlara Abhazya’nın en anlamlı şeyinden söz ediyorum: halkından.

Bu yazıyı yazmama ilham veren herkese teşekkürler. Hepiniz kalbime ayrı ayrı dokundunuz ve Abhazya’yı benim için çok özel kıldınız. Abhazya’yı tekrar ziyaret etmek için sabırsızlanıyorum.  

Yazar hakkında:Megan Starr, Amerika Virginia’lıdır. Norveç Bergen’de bir yıl geçirdikten sonra şu anda Oslo’da yaşıyor. Dünyanın ve Norveç’in neler sunduğunu keşfetmek için mümkün olduğunca seyahat etmeyi seviyor. Boş zamanlarında Meksika yemekleri yemekten, Amerikan futbolundan ve Norveç dili öğreniyormuş gibi yapmaktan hoşlanıyor. 

(*) Bu gezi yazısı Abkhaz World için özel olarak kaleme alınmış ve aynı internet sitesinde İngilizce olarak http://abkhazworld.com/aw/blogs/1096-the-unmatched-hospitality-of-abkhazia-by-megan-starr adresinde yayınlanmıştır. Türkçeye Altın Post Abhazya Haberleri İnternet Sitesi editörlerinden Anıt Baba (Papba) tarafından tercüme edilmiştir.